Nowy przedstawiciel gatunku kanczyl mniejszy jest pierwszym dzieckiem osobników o imionach Brienne i Jorah. Urodził się niemal miesiąc temu, ale dopiero teraz informację ogłoszono publicznie. To dopiero drugi myszojeleń narodzony w tym ogrodzie zoologicznym w ostatnim dziesięcioleciu.
Opiekująca się ssakami z zoo w Bristolu Paige Bwye podkreślała, że minie jeszcze trochę czasu, zanim pracownicy ustalą płeć zwierzęcia. Wszystko przez jego mikroskopijne rozmiary oraz nieśmiałość. – Radzi sobie całkiem dobrze mimo wszystko i ostatnio zaczęło odkrywać nowe smaki, takie jak np. słodkie ziemniaki – mówiła.
– Brienne fantastycznie sobie radzi w roli matki i poświęciła noworodkowi bardzo dużo uwagi. Oglądanie ich jest absolutnie fascynujące. Poruszają się na swoich cienkich nóżkach i chrupią kwiatki oraz warzywa – opowiadała zachwycona opiekunka. W tym samym zoo w ostatnim czasie odnotowano kilka innych narodzin. W grudniu powitano tam goryla, któremu nadano imię Juni.
Kanczyl mniejszy, czyli myszojeleń
Kanczyl mniejszy jest nazywany również kanczylem jawajskim, ale w obiegu funkcjonuje jeszcze inna, częściej używana nazwa: myszojeleń. To jeden z najmniejszych ssaków kopytnych i właśnie swoim małym rozmiarom zawdzięcza często swoją popularność. Osiąga około 50 cm wysokości i wagę 2 kg.
Myszojelenie żywią się głównie roślinami, niekiedy jedząc również drobne bezkręgowce. Prowadzą skryty i przeważnie nocny tryb życia, a samce znane są z zaciekłości w obronie własnego rewiru. „Posiadają bardzo długie kły, których używają podczas walki. Dodatkowo, by odstraszyć rywala, tupią kopytkami – częstotliwość uderzeń o podłoże może dojść do 7 na sekundę!” – informowało przed kilkunastoma dniami łódzkie zoo. Przypomnijmy, w listopadzie ubiegłego roku głośno było o narodzinach myszojelenia we Wrocławiu, ponieważ po raz pierwszy w historii udało się nagrać tego typu wydarzenie.
„Kanczyle zalicza się do najmniejszych ssaków kopytnych świata. Kanczyl jawajski waży zaledwie 1,5 – 2 kg, a jego kończyny mają średnicę porównywalną do średnicy ołówka. (…) Ze względu na niewystarczająca ilość danych i trudności zaobserwowania tego gatunku w naturze, posiada on kategorię – DD (Data Deficient) w Czerwonej Księdze IUCN” – czytamy z kolei we wpisie na Facebooku warszawskiego zoo.
Opisano także, że kanczyle mają ciekawą strategię obrony w sytuacji, w której czują się zagrożone. Aby odstraszyć przeciwnika pomagają sobie sygnałami dźwiękowymi. „Potrafią wydawać odgłosy przypominające płacz, a także uderzają racicami o ziemię z dużą prędkością (7 razy na sekundę) imitując werbel. Gdy w ciemnościach padnie na nie snop światła zastygają w bezruchu”.