LOTOS wspiera budowę gospodarki wodorowej

Ruszają prace nad strategią wodorową

Ministerstwo Klimatu rozpoczęło prace nad strategią wodorową Polski do 2030 roku. Jak poinformował resort, główne cele to m.in. przygotowanie regulacji dla rynku wodoru oraz „wdrożenie wodoru jako paliwa transportowego”. Wodór ma być też w przyszłości jednym z najważniejszych czynników zmiany w polskim miksie energetycznym i w większym stopniu uniezależnić nas pod względem energetycznym.

Dodatkowo, zgodnie z szacunkami Ministerstwa Klimatu, rozwój sektora wodorowego w najbliższej dekadzie może w znaczący sposób przyczynić się do ograniczenia przez Polskę emisji gazów cieplarnianych i innych zanieczyszczeń do atmosfery, w szczególności z sektora transportowego. Resort spodziewa się także wzrostu zużycia wodoru w ciepłownictwie – dzięki rozwojowi technologii power-to-gas/liquid.

Zdaniem resortu, koncerny – Grupa LOTOS, GAZ-SYSTEM, PGNiG, Grupa Azoty i PKN ORLEN, które podpisały wspólnie z Ministrem Klimatu list intencyjny ws. budowy gospodarki wodorowej, mają szansę stać się istotnymi graczami tego rynku zarówno w Polsce, jak i w Unii Europejskiej.

LOTOS inwestuje w paliwo przyszłości

Grupa LOTOS zaznacza, że paliwa nowej generacji to jeden ze strategicznych kierunków jej rozwoju. Wśród nich ważne miejsce zajmuje wodór, określany mianem paliwa przyszłości.

– Realizujemy obecnie szereg projektów, które pozwalają wykorzystać nasz, istniejący już, potencjał i doświadczenie w dziedzinie wytwarzania tego gazu. Nowym elementem tych działań jest jeszcze bardziej efektywna współpraca z administracją rządową i sygnatariuszami porozumienia w zakresie wspólnej budowy polskiego łańcucha wartości gospodarki wodorowej, a w tym produkcji, magazynowania i dystrybucji wodoru pozyskanego z odnawialnych źródeł energii – podkreślił Marian Krzemiński, wiceprezes Zarządu ds. Inwestycji i Innowacji Grupy LOTOS.

LOTOS jest zdecydowanym liderem na polskim rynku nie tylko pod względem produkcji tego gazu, ale również w prowadzeniu prac nad stworzeniem jego dystrybucji. Koncern realizuje już projekt Pure H2, którego celem jest uruchomienie sprzedaży wodoru o niemal doskonałej czystości (99,999 proc.). Gaz ten mógłby być wykorzystywany przez środki transportu miejskiego, ponieważ umożliwia daleki zasięg pojazdu (450 km) bez konieczności dodatkowego ładowania oraz ogranicza koszty inwestowania w dodatkową infrastrukturę sieci elektroenergetycznych. W ramach projektu planowane jest wybudowanie instalacji do oczyszczania i dystrybucji wodoru oraz dwóch stacji tankowania tego paliwa wzdłuż dróg sieci bazowej TEN-T w Gdańsku i Warszawie. Warto zaznaczyć, że oczyszczony wodór będzie można stosować także w przemyśle informatycznym, spożywczym, energetyce czy medycynie.

Wcześniej gdański koncern podpisał list intencyjny z miastem Tczew na dostawy wodoru do napędu autobusów z ogniwami paliwowymi oraz zakończył studium wykonalności terminala LNG małej skali w Gdańsku.

– LOTOS aktywnie uczestniczy w realizacji Pakietu na Rzecz Czystego Transportu, którego zadaniem jest wzmocnienie bezpieczeństwa kraju w sektorze energii i ograniczenie zanieczyszczeń w transporcie – podkreślił Paweł Jan Majewski, prezes Zarządu Grupy LOTOS.

LOTOS i Toyota wspólnie rozwijają transport

Kolejnym krokiem, pokazującym zaangażowanie spółki w rozwój technologii wodorowych, było podpisanie listu intencyjnego Grupy LOTOS z Toyota Motor Poland. Głównym celem kooperacji obu firm jest wybudowanie pod patronatem Toyoty pierwszej stacji tankowania wodoru w Polsce. Dzięki tej współpracy, wodoryzacja transportu w kraju może zyskać realny i praktyczny wymiar, odczuwalny dla użytkowników aut.

–Jako Grupa LOTOS poszukujemy najlepszych partnerów, którzy pozwalają nam rozwijać się technologicznie. O współpracy z marką Toyota myślimy przede wszystkim na dwóch płaszczyznach. Jedną z nich jest wodór, w przypadku którego będziemy budować punkty ładowania samochodów, zaś Toyota jest jednym z dostawców, który te samochody posiada. Chcemy upewnić się, że to, co przygotujemy, będzie spełniało wymogi rynkowe – tłumaczył Marian Krzemiński z Grupy LOTOS.

Doradca zarządu Toyota Motor Poland Andrzej Szałek zwrócił uwagę, że „(...) mamy dziś możliwość jeżdżenia, pływania i latania pojazdami napędzanymi wodorem. Są to pojazdy w pełni funkcjonalne, przyjazne dla użytkowników i – co ważne – przyjazne dla środowiska”.

Wsparcie na wdrażanie autobusów wodorowych

Dodatkowo Grupa LOTOS prowadzi i wdraża projekty badawczo-rozwojowe oraz wspólne inwestycje pod egidą Klastra Technologii Wodorowych i Czystych Technologii Węglowych. W jego ramach zainicjowano koncepcję Pomorskiej Doliny Wodorowej. Celem tego przedsięwzięcia jest zwiększenie udziału wodoru jako paliwa w transportowym miksie energetycznym województwa pomorskiego.

Do 2024 roku na ulice Gdańska, Gdyni, Wejherowa i Tczewa powinny wyjechać autobusy napędzane wodorem. Projekt zakłada również wykorzystanie wodoru w regionalnych pociągach linia Gdynia – Hel i statkach pasażerskich.

Jak się niedawno okazało się, konsorcjum samorządów z Pomorza otrzyma stuprocentowe wsparcie Unii Europejskiej na kompleksowe doradztwo przy wdrażaniu pojazdów wodorowych w komunikacji miejskiej.

Wyzwanie dla Polski

LOTOS to kolejna w ostatnim czasie spółka, która zagłębia się w tematykę wodorową. Gdański gigant paliwowy podchodzi do tego tematu bardzo szeroko i przekonuje, że zamierza wykorzystać cały swój potencjał i doświadczenie w dziedzinie wytwarzania wodoru, a także promować wodór jako zeroemisyjne paliwo przyszłości.

Polska ma przygotowanie i zaplecze technologiczne do produkcji wodoru. Potrzebna jest jeszcze odpowiednia strategia stosowania tego surowca, a także przejście na produkcję zielonego, całkowicie ekologicznego wodoru. Zgodnie z założeniem, polska strategia wodorowa ma być gotowa jesienią, wtedy też zostanie skierowana do konsultacji publicznych. Przed końcem 2020 r. ma być zaś przekazana do rozpatrzenia Radzie Ministrów. Warto zaznaczyć, że czerwcu podobną strategię rozwoju technologii wodorowych przyjął nasz zachodni sąsiad. Niemcy planują, że za dekadę na terenie ich kraju będzie działało co najmniej tysiąc stacji wodorowych.